.
Ik heb er over gehoord maar nooit me er nader in verdiept.
Eenzame overledenen … Op de één of andere wijze een onderwerp waarover ik al jaren mijmer. Maar hoe eenzaam zijn eenzame overledenen? Wellicht hadden ze herinneringen aan dierbaren die hun zijn ontvallen. En misschien voelden ze zich daardoor minder of helemaal niet eenzaam. Of juist wel zeer eenzaam.
Ik heb een knipselarchiefje over de dood. O, dood, die waarheid zijt … Maar voorlopig wil ik nog verder, hoor. Jammer voor mijn vijanden.
Na hun dood worden de woningen van eenzame overledenen, of beter wellicht alleenstaande overledenen, ontruimd. Hoe gaat dat? Worden interessante documenten vernietigd of gaan die naar het (stedelijk) archief?
Vergeet mij maar. Doe mij maar weg
uit Uw herinnering.
Tot eens, bij toeval nog, gij leest:
'in alle stilte plaatsgevonden',
en schudt het hoofd, en gaat Uws weegs.
Niet leuk om over te praten maar wel interessant. Kijk ook eens naar de “Nalatenschap” op NED2 om 19.25 is net geweest. Ze lopen dan het huis door met of zonder familie en bekijken dan wat nog geld waard is. Vanavond werd als wens van de overleden dame alles voor de Zonnebloem gedoneerd.
Als je dat ziet vraag je je af waarom spaar ik dit of dat vooral de fotoalbums vind ik altijd triest.
Alles is dan zo betrekkelijk.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?