Kinderen van nu

  • Frederik D

    De wereld wordt steeds gekker. Kinderen worden vanaf hun geboorte overladen met prikkels, zo moeten ze meteen naar de kinderopvang want ouders moeten allebei werken om de pretparken, en de leuke doe-vakanties met de animatieteams op campings te kunnen betalen. Alles moet actief en vooral vol en opgevuld zijn in het kleine kinderleven. Thuis kijken kinderen, die tegenwoordig kids genoemd worden want dat klinkt zo lekker vlot en snel, naar schreeuwerige tekenfilms, gillende meiden en lawaaierige reclames op tv en nog meer geblèr in kinderprogramma's . Kinderen moeten tegenwoordig alles meemaken en zien in georganiseerde drukte en leukigheid, zoals b.v. K3 concerten en Sinterklaas in grote theaters. Vervolgens moeten kinderen presteren, presteren en nog eens presteren. Op school, op de buitenschoolse opvang, op de sportclub, op muziekles en overal. Het kind is pas geslaagd als het succesvol is en het kind mag zeker geen last veroorzaken in de klas waar blijkbaar altijd overspannen leerkrachten in parttimebanen een klas delen met twee of drie andere leerkrachten. En dan…als het kind volgestouwd met onzin in zijn hoofd en niet meer tot rust kan komen, komt een leger hulpverlenende debielen helpen met medicijnen zodat niemand meer last heeft van het kind.

    Ik pleit voor: rust, regelmaat en reinheid en dan vooral Rust. Laat een kind zich lekker vervelen. Geen pretpark maar de kinderboerderij. Buiten spelen in de vakantie i.p.v. op reis. Nooit meer dan één clubje. Misschien is een goede crisis wel de oplossing: als er geen werk en geld meer is kan tenminste één van de ouders thuis blijven en als er geen geld meer is voor onzin dan kunnen de kinderen lekker buiten spelen met elkaar en kan pa of ma als uitje eendjes voeren in het park met de kleine. Lijkt me heel gezond!

    —————————

    Aldus mijn partner.

    Gelijk heeft ze.

  • gerda58

    Op de eerste plaats hebben ouders vaak geen keus, om allebei te werken. De maatschappij dringt daar nogal sterk op aan. Daarnaast is het volgens mij niet meer dan logisch, dat ook vrouwen mogen werken aan een carriere.

    Vraag is dan, of men moet kiezen voor kinderen en/of kinderopvang, er zijn soms andere mogelijkheden. Ik heb samen met mijn kinderen gezorgd voor mijn kleinzoon, er waren altijd mogelijkheden.

    Alleenstaande ouders hebben helemaal geen keuze.

    Kinderen minder activiteiten laten doen, zet ze op achterstand. Dat moet je als maatschappij en ouders niet willen.

    Luxe en televisie cq computergames zouden wel wat minder in een kinderleven een rol moeten spelen.

    Het zou beter zijn, om kinderen op te voeden met normen en waarden en bv kunst en cultuur bij te brengen.

    Rust, reinheid en regelmatig is niet meer 2012-13

    En niemand wil dat een kind een buitenbeentje wordt

  • Frederik D

    Ik schreef mijn stukje n.a.v. het bericht op nu.nl dat er momenteel 16.000 kinderen aan zware anti-psychotica zitten. Het is al langere tijd zo dat er een groot aantal kinderen overprikkeld worden. En waarom is rust, regelmaat en reinheid niet meer van deze tijd? Waarbij reinheid wel is doorgeslagen. Laat al die hyperactieve kinderen lekker met hun rubberlaarsjes door de modder banjeren. Trek ze maar oude kleren aan die vies mogen worden.

    Eigenlijk lees ik in jouw stukje dat het prima is zoals het gaat, vooral niets aan veranderen. Jammer van de groep kinderen die nu buiten de boot vallen en door medicatie rustig gehouden moeten worden.

    Judith

  • gerda58

    Hallo Judith,

    Ik zeg niet, dat het goed is zoals het nu gaat, maar dat ouders er toe gedwongen worden.

    Kinderen willen niet buiten de boot vallen, dus willen naar ballet, voetballen, judo en noem de clubjes maar op. Ze kijken naar andere kinderen en willen hetzelfde. Dus ook vakantietripjes, dure spelcomputers, mobieltjes. Dat is van alle tijden, wij keken vroeger al, wat andere kinderen hadden en copieerde dat en zeurde onze ouders het hoofd gek.

    Al die luxe en overdaad willen ouders hun kinderen niet onthouden. Dus werken ze zich te pletter om het te kunnen geven. Met gevolg dat ze daardoor ook weinig tijd kunnen besteden aan opvoeding en verzorging. Het is een vicieuze cirkel geworden.

    Je moet wel thuis zijn, om kinderen te verbieden tv te kijken of op de pc te spelen en naar buiten te sturen. Je moet wel tijd hebben, om met moeie voeten naar de kinderboerderij te gaan.

    Er wordt geeist, dat kinderen presteren. Kijk naar de Cito toets, kijk naar wat scholen aan kwaliteit moeten bieden. De kinderen, die minder presteren worden naar het speciaal onderwijs gestuurd. Dat maakt ze, alweer, dus een buitenbeentje.

    Ouders zijn vaak kapot, als ze thuiskomen van het werken en zelf toe aan rust, reinheid en regelmaat. Dan moeten ze vaak nog rennen, om hun kinderen naar de clubs en feestjes te brengen. Gezellig samenzijn met het gezin wordt meestal overschaduwt, door stress en vermoeidheid.

    Ik denk dat er heel wat moet veranderen, maar het is een maatschappelijk probleem. Er moet weer anders worden gekeken naar de waarde van het gezin, als hoeksteen van de samenleving. We leven in een prestatiegerichte maatschappij en kinderen worden daar de dupe van.

    Het kan pas weer in ere hersteld worden, ten goede van kinderen, als men een stapje terug durft te nemen. En dat wordt moeilijk met de huidige levensstandaard.

    Opvoeding wordt uit handen gegeven en als er problemen ontstaan, stapt men snel naar hulpverlening, in de hoop daar een adhoc oplossing te vinden. Dus….medicatie, dat lijkt een simpele, snelle oplossing, vaak gezien als tovermiddel.

    Maar het komt gewoon, omdat ouders geen tijd en puf meer hebben en hulpverlening een tunnelvisie.

  • axel

    Is Frederik D. nu Judith? :S

  • Frederik D

    Nou Gerda, dan zijn we het toch wel eens :) Daarom stel ik ook een goede crisis voor als oplossing. Allemaal een stapje terug lijkt me heel goed voor de ontwikkeling van het kind.

    Ik zag gisteren op tv een moeder die vertelde dat haar zoontje last had van driftbuien en daarom aan de anti-psychotica zat. Men liet foto's zien van voor en na. Voor: een schattig jongetje van een jaar of drie met een gezonde levendige blik in zijn ogen. Na: een bleek jongetje met een doffe blik, hij had sinds de anti-psychotica geen driftaanvallen meer gehad…..

    Nu weet ik zelf niet beter dan dat driftbuien bij drie jarigen gewoon een fase in de ontwikkeling is. Het ene kind heeft wel driftbuien en het andere niet maar driftbuien zijn wel een normaal fenomeen bij peuters, hoe lastig dit soms ook kan zijn. Het lijkt wel of men soms vergeet dat kinderen geen poppen zijn die feilloos passen in een ideaalplaatje en men bij elke afwijking van het ideaal naar de hulpverlening rent.

  • Frederik D

    Ja, ik post even onder de naam van mijn man, anders moet ik uitloggen en een naam aanmaken en zo.

    Judith

  • gerda58

    Precies, rennen naar de hulpverlening als je geen perfect kind hebt, het moet vooral niet lastig zijn. Weinig ouders verdiepen zich in de ontwikkelingsfasen van kinderen. Maar als hulpverlener moet je toch beter weten? Geef die ouders een cursus. Wat me ook zo ergert:

    Jeugdzorg wordt ingeschakeld en kinderen worden uit huis geplaatst. Er wordt bijzonder weinig aan de achtergrondproblematiek gedaan. Kinderen worden weggestopt.

    Ik weet dat in de Scandinavische landen ouders een opvoedcursus wordt aangeboden, er wordt flink gebruik van gemaakt.

    Maar laat onverlet, dat we met zijn allen eens moeten kijken of we niet te ver doorgeschoten zijn en arbeid en gezin moeten koppelen, inplaats van kinderen als bijkomende zaak te zien.

  • Itheka

    Gerda en Judith, jullie hebben beiden gelijk.'

    Judith met hoe het eigenlijk zou moeten zijn en Gerda met hoe het op het ogenblik is.

    Ik roep bv. al jaren dat het niet goed is voor de kinderen om van heel jongs af aan al naar de creche te moeten.

    Toen mijn oudste zoon 55 jaar geleden werd geboren hoorde ik voor het eerst van een creche, ik wist niet wat het was.

    Maar toen het me werd uitgelegd, kreeg ik zo'n akelig gevoel bij het idee om mijn pasgeboren kind aan de zorg van anderen toe te vertrouwen en ik kon niet begrijpen dat er moeders waren die dat deden.

    Inmiddels is het heel gewoon. De moeders van nu zijn wel heel anders dan die uit mijn tijd!

    Televisie en computerspellen hadden we niet, de kinderen speelden buiten en zondags gingen we met het hele gezin naar het strand als het mooi weer was. En ze zijn er niet slechter van geworden.

    Hebben jullie trouwens het idee dat je wat gemist hebt toen je jong was?

  • Frederik D

    Ja, internet. :)

    Frederik