Het was ietsje minder erg, Itheka, het was een plak kaas zonder boterham.
Op het filiaal waar ik de eerste 8 jaar van mijn bibliotheektijd werkte vonden we nog wel meer rare dingen. Boekenlegers natuurlijk, inderdaad ansichtkaarten en boordschappenbriefjes, maar ook een keer een briefje van 25 gulden. We zijn er maar van uitgegaan dat het van de laatste lener was: een oudere dame, die dolblij was toen we haar belden en ons meteen op ijsjes trakteerde.
We hebben trouwens ook een keer een kind van een jaar of 4 gevonden toen we gingen sluiten. Zat lief boekjes te kijken in de kleuterhoek. Geen moeder te bekennen. Gelukkig ging de bibliotheek 's avonds weer open zodat er mensen op het filiaal bleven. toen het kind ging janken hebben we er allerlei lekkere dingen in gestopt, en godzijdank meldde moeder zich na een half uur
Er is ook een keer een hond achtergebleven in de bibliotheek, Die had minder geluk, en heeft bijna 3 dagen bij de vader van een van de collega's gelogeerd. Uiteraard hadden we het wel gemeld bij de politie en het asiel etc. De hond bleek te logeren bij de moeder van de eigenaar Tja, die was het even vergeten……