?
Het is inderdaad allemaal niet zo leuk meer.
Wij zijn nog met zijn tweeën. Eénmaal in de twee weken hebben we een hulp die de flat schoon houdt. Het eten en de was doen we zelf. Boodschappen doen ook, één keer per week doen we dat samen.
Afgelopen week waren we beiden ziek, gelukkig niets ernstigs. Onze kinderen en kleinkinderen werken allemaal, maar toch is alles gewoon doorgegaan. Ze hebben samen met de hulp van alles gedaan wat wij zelf niet konden
We hebben wel het geluk dat onze hulp en jongste zoon met gezin heel dicht bij wonen.
Voor onszelf, ook als er één overblijft, maak ik me niet zoveel zorgen.
Maar voor alleenstaanden, die het echt van vreemden en verre familie moeten hebben (ik ken er genoeg), wordt het steeds moeilijker. En niet te vergeten onze eigen kinderen als die ouder worden.
Ik hoop echt dat alles ooit nog eens beter wordt, ook al zullen onze leeftijdgenoten dat waarschijnlijk niet meer meemaken.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?