Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Itheka
Onderstaand gedicht vond ik in een plaatselijk blad. Auteur onbekend.
Oud mogen worden is een zegen
Maar oud zijn valt behoorlijk tegen
Het geheugen laat het afweten
Men begint alles te vergeten
’t Gehoor en het gezicht is aangetast
En iedere beweging zorgt voor last
Slapen zoals voorheen,
Vergeet dit maar meteen
Want slapeloze nachten
Die staan u te wachten
En medicijnen die worden voorgeschreven
Die zijn voor heel uw verdere leven
U mag ook niet vergeten
Wat u niet meer mag eten
Trappen werden vroeger op en af gelopen
Nu is het eerder op en af gekropen
Reizen en feesten ’t was een lust
Nu zoekt men alleen nog rust
Winkelen of uit wandelen gaan
Of lang rechtop blijven staan
’t Is allemaal uit den boze
’t Zorgt voor pijn, het is artrose
Dit alles en nog veel meer
Het hoort erbij en dat doet zeer
Men noemt dit “De schone oude dag”
Vergeef me dat ik hierom lach!
