“Naarmate je ouder wordt krijg je steeds meer interesse in je geschiedenis en voorgeschiedenis, je roots,” hoor ik nogal eens zeggen. En als je afgaat op het aantal ouderen dat met genealogie bezig is lijkt dat te kloppen, hoewel ik denk dat die ouderen altijd al interesse in genealogie hebben gehad, maar na hun pensionering eindelijk de tijd hebben om er iets mee te doen.
Zelf heb ik die behoeft niet zo, hoewel ik met heel veel plezier op het Stadsarchief van Amsterdam heb gewerkt, en dus bekend ben met paleografie en vele zoekmethoden,
Maar vanmiddag was ik in Haarlem, en hoewel ik geboren en getogen Amsterdamse ben, en daar ook niet weg te branden ben, ligt daar toch een stukje van mijn ‘roots’. Via mijn vader dus, die in Ruigoord geboren en getogen is. En Ruigoord was voor winkels aangewezen op Haarlem. Maar mijn vader trouwde een Amsterdamse en ging in Amsterdam wonen. Toen wij in 1957 naar de nieuw gebouwde westelijke tuinsteden verhuisden waren Ruigoord en Haarlem meteen een stuk dichterbij. Dus werd er voor de niet alledaagse boodschappen toch minstens een keer per jaar met openbaar vervoer naar Haarlem gegaan.
Ik was 2 jaar niet in Haarlem geweest, maar toen ik vanmiddag het station - o, dat station, dat alleen al - uit liep was ik weer ‘thuis’.
Herkennen jullie dat?