Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
axel
zelfdoding of euthanasie.
Het probleem is levensgroot bij dementie. Een wilsonbekwaamheid vaststelling van de patiënt mag niet uitgegeven worden door de eigen vertrouwde huisarts want die zou bevooroordeeld kunnen zijn. Wel kan op zijn advies een ander onafhankelijke deskundige worden aangeraden om die verklaring te laten afgeven na een bezoek van de betrokkene. Zo'n verklaring is belangrijk bij een verhuizing naar verzorgingshuis of verpleeghuis. De thuiszorgorganisaties zitten niet te wachten op zo'n verhuizing en zullen dwarsliggen want die verliezen een goede klant…
Een verhuizing naar een verzorghuis of verplegingshuis is geen sinecuur voor de betrokkene zelf voor wie het een drama is maar ook niet voor diegenen die dat op gang moeten zetten gezien het dementeren en de heftige emoties van de patiënt die de verhuizing niet wilt toelaten. Want welke oudere (ook demente oudere) wilt de gedachte aan een verhuizing toelaten ondanks de druk en de mooie woorden dat diegene nu eenzaam leeft gezien de hoge leeftijd daar beter af zal zijn….Vooral wanneer die demente ouderen zeldzaam koppig zouden zijn ondanks de inspanningen van hulpverleners die te overreden - zoals ik noem maar begeleidsters geestelijke gezondheidszorg….
De vertrouwde huisarts wordt dan ingeruild voor de huisarts van het verpleeghuis of verzorgingshuis…
Hoe het dan gaat met een verklaring bij het NVVE is mij een raadsel, geeft de behandelende arts dat door aan zijn collega? en zo ja, welke zal dan de bereidheid zijn om medewerking te geven aan euthanasie?.
Mijn vader had een euthanasieverklaring getekend toen hij nog midden in het leven stond. Hij was vreselijk bang om dement te worden, had daar voorbeelden van gezien in zijn familie.
Toen hij 90 was is hij samen met mijn moeder in gezamenlijk overleg (dat kon toen nog) naar een zorginstelling verhuisd. Hij was toen nog bij zijn volle verstand. Maar korte tijd later ging er toch iets mis. Hij begon vreemd te doen en wilde naar huis. Aan iedereen die op bezoek kwam vroeg of ze hem naar huis wilden brengen. Hij bedoelde het huis waar hij bijna zestig jaar had gewoond.Het ging steeds slechter en we konden er niet meer omheen, hij werd dement.
Op een dag kreeg hij een tia, en daarna kon hij niet worden wakker gemaakt. Aan zijn arts, die hem al heel lang kende hebben wij toen gevraagd of hij hem niet iets kon geven zodat hij niet meer wakker werd.
Maar dat werd geweigerd, hij moest die euthanasieverklaring zelf nog bevestigen. Hij is toen na een dag uit zichzelf wakker geworden, heeft daarna nog meerder langdurige tia's gehad.
Mijn vader heeft nog anderhalf jaar geleefd, maar het was vreselijk. Dat waar hij zo bang was geweest en waarvan hij dacht dat hij dat door die euthanasieverklaring niet hoefde meemaken, gebeurde toch.
Uiteindelijk is hij uit zichzelf overleden.
Ik vind die regeling dat dementen zelf moeten beslissen fout.
Vanmorgen bij onze discussieclub hebben we het onderwerp ook besproken.
De algehele mening was dat men wel zelf wil bepalen wanneer men een eind aan het leven wil maken, maar om een pil in huis te hebben gaat de meesten te ver. Voor misbruik(bv.erfenisjagers) en onzorgvuldigheid wordt gevreesd.
Haast iedereen was van mening dat de wet moet worden veranderd en dat mensen die niet ondraaglijk lijden, maar toch niet verder willen leven, dat op een legale manier moeten kunnen doen. Wel met behulp van een arts.
Hoewel ik er eerst anders over dacht, ben ik nu toch van mening veranderd.
